Wowereit złożył w imieniu władz stolicy Niemiec wieniec pod pomnikiem poświęconym Peterowi Fechterowi. Postrzelony w sierpniu 1962 roku podczas forsowania zasieków 18-latek wykrwawił się, leżąc ponad godzinę bez pomocy medycznej w strefie przygranicznej.
Burmistrz Berlina powiedział dziennikarzom, że pielęgnowanie pamięci o ofiarach NRD-owskiego reżimu jest konieczne jako przestroga, "dzięki której żaden dyktatorski system nie ma szans na dojście do władzy w Niemczech". Wowereit podziękował Węgrom, Polakom i Czechom za ich wkład w obalenie komunistycznego systemu, co umożliwiło likwidację muru i otworzyło drogę do przezwyciężenia podziału Niemiec.
Według najnowszych danych, przedstawionych przez stowarzyszenie "Grupa Robocza 13 sierpnia", pod berlińskim murem śmierć poniosło 190 osób. Na wszystkich granicach NRD zginęło 1065 osób, o 57 więcej niż dotychczas przyjmowano. Liczba ofiar obejmuje nie tylko osoby zastrzelone podczas ucieczki, ale także utonięcia, inne nieszczęśliwe wypadki oraz przypadki samobójstw wśród NRD-owskich żołnierzy służb granicznych, przeciwnych rozkazowi strzelania do uciekinierów. 72 tysiące obywateli NRD było więzionych za przygotowywanie ucieczki na Zachód.
Władze NRD rozpoczęły w nocy z 12 na 13 sierpnia 1961 roku wznoszenie zasieków i muru na granicy z Berlinem Zachodnim, zaskakując całkowicie mieszkańców miasta. Prowizoryczne początkowo umocnienia rozbudowano, tworząc dwie linie muru. Pomiędzy nimi znajdował się zaorany i oświetlony pas ziemi z wieżami wartowniczymi oraz urządzeniami samostrzelającymi. Zewnętrzny mur miał 3,6 metra wysokości. Górna krawędź była półokrągła, co miało uniemożliwić ewentualnym uciekinierom podciągnięcie się.
Oficjalna propaganda nazywała mur "socjalistycznym wałem pokoju". W rzeczywistości odcięcie Berlina Wschodniego od zachodnich sektorów miasta miało uniemożliwić mieszkańcom NRD masową emigrację do RFN. W latach 1958-61 z NRD do RFN wyjechało 3 mln osób. Swobodny ruch między obiema częściami miasta przywrócono 9 listopada 1989 roku.
Większość długiego na 43 km muru zlikwidowano wkrótce po zjednoczeniu Niemiec. Dziewięć niewielkich zachowanych odcinków uznano za zabytek architektury podlegający ochronie. Dawny przebieg muru markuje wbudowany w ulice pas cegieł. Fragment muru znajduje się m.in. przed siedzibą Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku.
W ostatnim procesie przeciwko członkom władz NRD, oskarżonym o współudział w zabójstwach uciekinierów, sąd krajowy w Berlinie skazał w ubiegłym tygodniu członków biura politycznego Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec (SED) Hansa-Joachima Boehme i Siegfrieda Lorenza na kary 15 miesięcy więzienia w zawieszeniu.
ss, pap