Rakieta na szynach

Superszybki pociąg Transrapid, mknący po jednej szynie tuż nad ziemią z prędkością 450 kilometrów na godzinę, pokona trasę z Warszawy do Berlina w półtorej godziny. Po drodze zatrzyma się tylko w Poznaniu, a czterdzieści minut później dotrze do Lehrter Banhof. Lotnicza podróż z dojazdami i odprawami potrwa co najmniej dwa razy dłużej. Transrapid może się pojawić w Polsce wcześniej niż sieć 1750 km autostrad, których budowa ma się zakończyć w roku 2010.

Konsorcjum Transrapid
- To nie jest surrealistyczna wizja - mówi Adam Wielądek, prezes Międzynarodowego Związku Kolei UIC w Paryżu. W Niemczech jednoszynowa superszybka kolej już jest. Na razie jeździ tylko po torze doświadczalnym na trasie Emsland - Dorpen, gdzie rozwija prędkość 450 km/h. Bundestag zaakceptował budowę tej linii we wrześniu 1994 r. Dwa lata temu federalny minister transportu Reinhard Klimmt poinformował, że rząd zrezygnował z przedsięwzięcia, bo jest za drogie.
Teraz pomysł zbudowania sieci magnetycznej kolei wrócił. W końcu lutego rząd niemiecki podjął decyzję o budowie siedemdziesięciodziewięciokilometrowego odcinka trasy Transrapidu z Dortmundu do Düsseldorfu i odcinka z Monachium na podmiejskie lotnisko. Koszt tej pierwszej inwestycji wyniesie 3,2 mld euro. Rząd wyłoży na ten cel 1,75 mld euro. Odcinek Dortmund - Düsseldorf ma być oddany do użytku przed mistrzostwami świata w piłce nożnej w 2006 r. Planowany w dalszej kolejności odcinek Hamburg - Berlin będzie liczył 292 km.

Z przesiadką w Poznaniu
Transrapid może przemknąć również przez terytorium Polski. Do realizacji takiego projektu przymierzano się już w połowie lat 90. - Teraz znów staje się on aktualny - uważa Adam Wielądek. Stolica Wielkopolski ze względu na swoje położenie i rozbudowaną sieć połączeń może się stać główną stacją przesiadkową Transrapidu w Polsce. Z kolei Warszawa będzie węzłem kolejowym Europy Wschodniej. Wystarczą dwie godziny, aby ekspresami typu Pendolino dojechać stąd do Wilna, Mińska i Lwowa.
Ta wizja jest realna choćby dlatego, że umowy międzynarodowe zobowiązują Polskę do modernizacji głównych dróg kolejowych, m.in. magistrali wschód-zachód i drogi łączącej Wiedeń z Gdańskiem (przez Kraków i Warszawę). Już dziś pociągi takie jak francuski TGV, niemiecki ICE lub włoski Pendolino między Warszawą a Krakowem mogłyby się poruszać z prędkością 250 km/h, a z Berlina do Warszawy - 200 km/h. PKP brakuje jednak odpowiedniego taboru. Kiedy Polska stanie się członkiem Unii Europejskiej, na tory PKP będą mogli wjeżdżać także obcy przewoźnicy. I wjadą! Bo superszybkie pociągi wszędzie są opłacalne. Linie Intercity już teraz są najbardziej dochodowym przedsięwzięciem PKP.

Moskiewski ekspres
- Do 2030 r. UE planuje wybudować 12 tys. km nowych linii kolejowych dużych prędkości - informuje Andrzej Kopicki z zarządu PKP SA. Jedną z głównych superszybkich tras ma być magistrala Berlin - Warszawa - Moskwa. Na jej krańcach znajdą się największe aglomeracje Europy: Londyn, Paryż i Sankt Petersburg. Właśnie na tej trasie ma szansę powstać pierwsza w Europie Środkowej i Wschodniej linia szybkiego pociągu magnetycznego Transrapid.
Berlin i Warszawę dzieli 560 km. Transrapid pokona ten dystans (z krótkim postojem w Poznaniu) w półtorej godziny. Lot samolotem trwa tyle samo, ale wraz z dojazdem na lotnisko i odprawą podróż zajmie ponad trzy godziny. Z Warszawy do Moskwy (1280 km) magnetyczny ekspres będzie jechał tylko dwie godziny i pięćdziesiąt minut. W pięciu wagonach pierwszej i drugiej klasy zmieści się nawet 450 pasażerów.
Koszt budowy polskiego odcinka kolei magnetycznej od zachodniej granicy państwa do granicy z Białorusią (689 km) szacuje się na 15 mld euro. Przedsięwzięcie może zostać w połowie sfinansowane z budżetu Unii Europejskiej, a w połowie przez prywatnych, głównie polskich, niemieckich i rosyjskich inwestorów.