Siódemka z dostawką

Za rok w Genui "G-7 z dostawką" zamieni się już oficjalnie w G-8. Czyżby Rosja - zadłużone po uszy i zmagające się z wewnętrznymi problemami byłe imperium - miała dokonać w ciągu tego roku gospodarczego cudu? Bardziej prawdopodobne jest to, że tym razem zadziałał polityczny urok nowego gospodarza Kremla. Dynamiczny i przemawiający zrozumiałym językiem Putin to prawdziwe objawienie po wywołujących konsternację występach Jelcyna. Tym bardziej że tuż po solowej akcji w Phenianie Putin postanowił się podzielić sukcesem z partnerami z "G-7 i pół". Nie krył problemów swego kraju, ale zarazem przekonał, że to on będzie mężem opatrznościowym Rosji.
Osobowość prezydenta i 10 tys. głowic nuklearnych to duże atuty. Jak się okazuje, wystarczające, by uznać Rosję za mocarstwo na dostawionym krześle, ale nawet najlepsza wola polityczna nie zmienia jej sytuacji ekonomicznej. W tej dziedzinie podziw dla Putina nie zmienia zasad gry: nie będzie taryfy ulgowej i redukcji długów. Przywódcy najbogatszych państw świata, którzy właśnie na Okinawie ogłosili potrzebę wspomożenia najuboższych nędzarzy planety, nie mogli nie zauważyć, że zaliczenie Rosji jednocześnie do obu grup byłoby czystym absurdem.