Tydzień kultury polskiej

Powiem tak: naprawdę rozumiem wiele argumentów Pawła Kukiza. Podpisałem się pod jego petycją w sprawie jednomandatowych okręgów wyborczych. Naprawdę uważam, że jest człowiekiem szlachetnym i rozumnym. Problem jest jeden – jego nowa płyta nie musiała się ukazać, gdyż brzmi jak kiepska parodia teatralnego metalu z lat 90. I nikt nie kazał mi tego napisać.

Opiniotwórczy magazyn „Rewia” i portal publicystyczny Pudelek donoszą, że Paweł Małaszyński może zrezygnować z aktorstwa. Koncerty z kapelą Cochise zużywają go tak bardzo, że zasypia na planie „Lekarzy”. Ja akurat nie będę Pawła do niczego namawiał. Nie ma znaczenia, z czego zrezygnuje. W obu dziedzinach jest równie porywający co sygnał kontrolny TVP.

To wielki dzień dla polskiej animacji i polskich superbohaterów. Wilq, bohater 17 albumów komiksowych, poruszył się i przemówił. Konkretnie – w zwiastunie animacji „Wilq negocjator”. Film w przyszłym roku. Polska czeka. Czekam i ja.

Zło tygodnia. Pierwszą płytę wyda Honorata „Honey” Skarbek. To ta dziewczyna, która u Wojewódzkiego udowodniła, że oczytanie i intelekt ma na mniej więcej niemowlęcym poziomie. Honorato, możesz być dalej popularną osobą, jedynie publikując w internecie zdjęcia z wakacji. Nie musisz tworzyć.

Dobro tygodnia. Ania Dąbrowska to jedna z niewielu polskich piosenkarek, która robi muzykę pop przypominającą brzmieniem muzykę i pisze do niej teksty, w których każde słowo ma logiczny związek ze słowami poprzednim i następnym. Fakt, że Polacy nagrodzili ją za to 200 tys. sprzedanych płyt i trzema platynami, o czymś mówi. Nowy album piosenkarki, „Bawię się świetnie”, ukaże się w połowie października. Cóż, gdyby poziom Ani był poziomem polskiej muzyki, też bawiłbym się lepiej.