PAWEŁ PISKORSKI
Warszawscy radni reprezentujący AWS, UW i SLD porozumieli się co do podziału stanowisk we władzach stolicy. Zgodnie z umową, urząd prezydenta Warszawy objął Paweł Piskorski, poseł Unii Wolności, wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Obrony Narodowej.
W głosowaniu Piskorski pokonał Macieja Jankowskiego, popieranego przez kilku radnych AWS. Ugoda wymuszona została przez układ sił w radzie gminy Centrum. Do wyboru prezydenta, który jest jednocześnie burmistrzem gminy, wymagana jest obecność dwóch trzecich radnych, a tylu koalicja nie ma. W razie niewybrania prezydenta do 23 kwietnia gminie groziło wprowadzenie zarządu komisarycznego i rozpisanie nowych wyborów. Piskorski został wybrany tymczasowo, do momentu znowelizowania tzw. ustawy warszawskiej, ale niektórzy politycy AWS i UW twierdzą, że może on pozostać na stanowisku przez pełną kadencję. Paweł Piskorski ma 31 lat. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1991 r. został doradcą premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego. Był posłem na Sejm I kadencji z listy KLD. Od kilku lat jest liderem warszawskiej Unii Wolności. Prowadził kampanię wyborczą partii przed ostatnimi wyborami parlamentarnymi. Do niedawna był wiceprzewodniczącym Klubu Parlamentarnego UW. Zdymisjonowano go, gdy zasugerował, że w przyszłości kandydaci do parlamentu z AWS i UW mogliby startować ze wspólnej listy.
WŁADYMIR PUTIN
Nowym sekretarzem Rady Bezpieczeństwa Rosji został Władymir Putin, szef Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Jego nominacja wynika z ostrej walki politycznej, jaka rozgrywa się pomiędzy prezydentem Borysem Jelcynem a parlamentem.
Putin zastąpił gen. Nikołaja Bordiużę, który jednocześnie utracił stanowisko szefa prezydenckiej administracji (Jelcyn powierzył tę funkcję mało dotychczas znanemu Aleksandrowi Wołoszynowi). Nieoficjalnym powodem odwołania gen. Bordiuży było to, że nie potrafił on doprowadzić do ustąpienia Jurija Skuratowa, prokuratora generalnego Rosji, o co zabiegał prezydent. Wniosek prezydenta w tej sprawie zdecydowanie odrzucili rosyjscy senatorowie. Wiele zatem wskazuje, że po uregulowaniu sytuacji w Kosowie konflikt na linii prezydent-parlament wróci na pierwsze strony gazet. Władymir Putin urodził się w 1952 r. Studiował prawo na uniwersytecie w Leningradzie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w służbie wywiadowczej KGB za granicą (głównie w Niemczech). W 1990 r. odszedł z KGB i zaczął współpracować z Anatolijem Sobczakiem, późniejszym merem Petersburga. W latach 1994-1996 pełnił funkcję wicemera tego miasta. Po przegranej Sobczaka złożył dymisję i przeniósł się do Moskwy. W 1998 r. mianowano go zastępcą szefa prezydenckiej administracji. W tym samym roku stanął na czele Federalnej Służby Bezpieczeństwa.
JEAN-LOUIS TAURAN
Wysiłki dyplomatyczne, zmierzające do zakończenia wojny w Kosowie, wsparł Kościół katolicki. Ze specjalną misją w Belgradzie przebywał arcybiskup Jean-Louis Tauran, watykański sekretarz ds. stosunków z państwami. Przekazał on prezydentowi Jugosławii Slobodanowi Milo?seviciowi posłanie od papieża Jana Pawła II.
Uważany za zręcznego dyplomatę abp Tauran spotkał się nie tylko z przywódcą Jugosławii, ale również z patriarchą Pavle, zwierzchnikiem serbskiej Cerkwii prawosławnej, która popiera pokojową inicjatywę Stolicy Apostolskiej. Jan Paweł II zaapelował do Milo?sevicia, by ten zdobył się na gest umożliwiający wznowienie między- narodowych negocjacji. Papież chciałby doprowadzić do wstrzymania działań wojennych przynajmniej w okresie katolickich świąt wielkanocnych i prawosławnej Paschy. Umożliwiłoby to wysłanie pomocy humanitarnej do wszystkich poszkodowanych w konflikcie. O pokój w Kosowie zaapelowała także Światowa Rada Kościołów. Jean-Louis Tauran urodził się w 1943 r. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1969. W 1990 r. otrzymał sakrę biskupią. Rok później papież Jan Paweł II konsekrował go na arcybiskupa tytularnego biskupstwa Thelepte w Egipcie. Poza funkcją watykańskiego "ministra spraw zagranicznych" pełni obowiązki zastępcy kardynała Sodano, sekretarza stanu. Jest też konsultorem Kongregacji Nauki Wiary i Kongregacji ds. Biskupów.
Warszawscy radni reprezentujący AWS, UW i SLD porozumieli się co do podziału stanowisk we władzach stolicy. Zgodnie z umową, urząd prezydenta Warszawy objął Paweł Piskorski, poseł Unii Wolności, wiceprzewodniczący sejmowej Komisji Obrony Narodowej.
W głosowaniu Piskorski pokonał Macieja Jankowskiego, popieranego przez kilku radnych AWS. Ugoda wymuszona została przez układ sił w radzie gminy Centrum. Do wyboru prezydenta, który jest jednocześnie burmistrzem gminy, wymagana jest obecność dwóch trzecich radnych, a tylu koalicja nie ma. W razie niewybrania prezydenta do 23 kwietnia gminie groziło wprowadzenie zarządu komisarycznego i rozpisanie nowych wyborów. Piskorski został wybrany tymczasowo, do momentu znowelizowania tzw. ustawy warszawskiej, ale niektórzy politycy AWS i UW twierdzą, że może on pozostać na stanowisku przez pełną kadencję. Paweł Piskorski ma 31 lat. Ukończył historię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1991 r. został doradcą premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego. Był posłem na Sejm I kadencji z listy KLD. Od kilku lat jest liderem warszawskiej Unii Wolności. Prowadził kampanię wyborczą partii przed ostatnimi wyborami parlamentarnymi. Do niedawna był wiceprzewodniczącym Klubu Parlamentarnego UW. Zdymisjonowano go, gdy zasugerował, że w przyszłości kandydaci do parlamentu z AWS i UW mogliby startować ze wspólnej listy.
WŁADYMIR PUTIN
Nowym sekretarzem Rady Bezpieczeństwa Rosji został Władymir Putin, szef Federalnej Służby Bezpieczeństwa. Jego nominacja wynika z ostrej walki politycznej, jaka rozgrywa się pomiędzy prezydentem Borysem Jelcynem a parlamentem.
Putin zastąpił gen. Nikołaja Bordiużę, który jednocześnie utracił stanowisko szefa prezydenckiej administracji (Jelcyn powierzył tę funkcję mało dotychczas znanemu Aleksandrowi Wołoszynowi). Nieoficjalnym powodem odwołania gen. Bordiuży było to, że nie potrafił on doprowadzić do ustąpienia Jurija Skuratowa, prokuratora generalnego Rosji, o co zabiegał prezydent. Wniosek prezydenta w tej sprawie zdecydowanie odrzucili rosyjscy senatorowie. Wiele zatem wskazuje, że po uregulowaniu sytuacji w Kosowie konflikt na linii prezydent-parlament wróci na pierwsze strony gazet. Władymir Putin urodził się w 1952 r. Studiował prawo na uniwersytecie w Leningradzie. Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w służbie wywiadowczej KGB za granicą (głównie w Niemczech). W 1990 r. odszedł z KGB i zaczął współpracować z Anatolijem Sobczakiem, późniejszym merem Petersburga. W latach 1994-1996 pełnił funkcję wicemera tego miasta. Po przegranej Sobczaka złożył dymisję i przeniósł się do Moskwy. W 1998 r. mianowano go zastępcą szefa prezydenckiej administracji. W tym samym roku stanął na czele Federalnej Służby Bezpieczeństwa.
JEAN-LOUIS TAURAN
Wysiłki dyplomatyczne, zmierzające do zakończenia wojny w Kosowie, wsparł Kościół katolicki. Ze specjalną misją w Belgradzie przebywał arcybiskup Jean-Louis Tauran, watykański sekretarz ds. stosunków z państwami. Przekazał on prezydentowi Jugosławii Slobodanowi Milo?seviciowi posłanie od papieża Jana Pawła II.
Uważany za zręcznego dyplomatę abp Tauran spotkał się nie tylko z przywódcą Jugosławii, ale również z patriarchą Pavle, zwierzchnikiem serbskiej Cerkwii prawosławnej, która popiera pokojową inicjatywę Stolicy Apostolskiej. Jan Paweł II zaapelował do Milo?sevicia, by ten zdobył się na gest umożliwiający wznowienie między- narodowych negocjacji. Papież chciałby doprowadzić do wstrzymania działań wojennych przynajmniej w okresie katolickich świąt wielkanocnych i prawosławnej Paschy. Umożliwiłoby to wysłanie pomocy humanitarnej do wszystkich poszkodowanych w konflikcie. O pokój w Kosowie zaapelowała także Światowa Rada Kościołów. Jean-Louis Tauran urodził się w 1943 r. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1969. W 1990 r. otrzymał sakrę biskupią. Rok później papież Jan Paweł II konsekrował go na arcybiskupa tytularnego biskupstwa Thelepte w Egipcie. Poza funkcją watykańskiego "ministra spraw zagranicznych" pełni obowiązki zastępcy kardynała Sodano, sekretarza stanu. Jest też konsultorem Kongregacji Nauki Wiary i Kongregacji ds. Biskupów.
Więcej możesz przeczytać w 15/1999 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.