Mocne, szczelne i odporne na napierający deszcz, wiatr i śnieg drzwi to życzenie każdego właściciela domu. Ten, kto doświadczył zimna ciągnącego przez szpary w drzwiach, wie, jak bardzo może to obniżyć temperaturę w całym wnętrzu. Warto więc poświęcić trochę czasu i wybrać te produkty, które będą nam gwarantowały dobrą jakość. Ważny jest materiał, z jakiego są wykonane drzwi, współczynnik przenikania ciepła, a także prawidłowy montaż i sposób ich otwierania. Pomyślmy o tym już na etapie projektowania domu.
Najkorzystniejsze dla zachowania ciepła w domu będą drzwi otwierane na zewnątrz. Siła podmuchów zwiększa dociśnięcie drzwi do ościeżnicy, a tym samym poprawia się ich szczelność. Otwierane do środka sprawdzą się przy zadaszeniu lub zabudowaniu strefy wejściowej. Błędem jest rezygnowanie z wiatrołapu, który jest dodatkowym buforem przed zimnem.
Przenikanie ciepła
Drzwi wejściowe powinny chronić dom przed ucieczką ciepła. Dlatego współczynnik przenikania ciepła U to jeden z najważniejszych parametrów drzwi zewnętrznych. Na jego wartość wpływa materiał, z którego są wykonane drzwi. Żeby były ciepłe, muszą zawierać termoizolację z pianki poliuretanowej, styropianu lub wełny mineralnej. Pamiętajmy, żeby sprawdzić, czy współczynnik U dotyczy na pewno całych drzwi (czyli skrzydeł drzwiowych i ościeżnicy), a nie tylko ich fragmentu. Jeśli parametr ten nie jest jasno i czytelnie określony, nie kupujmy takiego produktu. Według polskich norm współczynnik przenikania ciepła U dla drzwi zewnętrznych nie powinien być wyższy niż 2,6 W/(m 2 K). Na rynku dominują drzwi o współczynniku U równym 1,5-2 W/(m 2 K), wiele firm oferuje drzwi o U 1-1,5 W/(m 2 K), natomiast do domów pasywnych proponuje się nawet U = 0,7-0,8 W/(m 2 K). Dodatkowym atutem drzwi o niskim wpółczyniku U jest wysoki współczynnik izolacyjności akustycznej, co oznacza, że będą dobrą ochroną przed hałasem.
Drewno, stal czy tworzywo?
Drzwi zewnętrzne mogą być wykonane z kilku podstawowych materiałów: drewna, utwardzonego PVC, włókna szklanego, stali oraz aluminium. Każdy z tych materiałów ma swoje wady i zalety oraz zapewnia nieco inną izolacyjność cieplną. W najpopularniejszych, także ze względu na cenę, drzwiach aluminiowych lub plastikowych wkładka termoizolacyjna z pianki poliuretanowej znajduje się w centralnej komorze ramy. Zasadnicza warstwa ocieplenia jest umieszczona między płytami wypełnienia wykonanymi z PVC lub aluminium. Te z PVC mają izolacyjność cieplną U = 2,5–1,1 W/(m 2 K), charakteryzują się wysoką dźwiękochłonnością, są lekkie i łatwe w montażu oraz utrzymaniu, są odporne na korozję. Izolacyjność termiczna drzwi z aluminium wynosi 2,5–1,1 W/(m 2 K), charakteryzuje je duża dźwiękochłonność, niestety są mało odporne na wgniecenia.
Drzwi stalowe są najtrudniejsze do ocieplenia, ale są trudne do sforsowania, dlatego najczęściej sprzedaje się je jako antywłamaniowe. Warstwa wełny mineralnej lub styropianu musi być umieszczona między arkuszami blachy. Mogą być pokryte laminowanymi płytami stalowymi lub z włókna szklanego, płytami MDF czy sklejką. Mają izolacyjność cieplną w granicach U = 2,6–1,8 W/(m 2 K). Profile drzwi drewnianych są drogie, wykonuje się je z drewna klejonego warstwowo, a wypełnienie stanowią płyty lub płyciny z drewna lub materiałów drewnopochodnych, między którymi umieszcza się termoizolację. Mają one bardzo dobrą izolacyjność termiczną, te z litego drewna mają U = 2,6–1,8 W/(m 2 K), a w drzwiach drewnianych ocieplonych można nawet uzyskać U = 0,8 W/(m 2 K). Niestety są wrażliwe na wilgoć i koniecznie muszą być zabezpieczane. Drzwi zewnętrzne z przeszkleniami to jedna z najbardziej efektownych ozdób elewacji. Pamiętajmy jednak, że zastosowanie przeszkleń wpływa negatywnie na ich parametry. Jeśli decydujemy się na takie rozwiązanie, pamiętajmy, że zarówno całe tafle szybowe wypełniające profile, jak i naświetla powinny być wypełnione ciepłym pakietem dwu- lub trzyszybowym. Najlepiej, jeśli jest on wypełniony argonem, który ma lepsze właściwości izolacyjne niż powietrze.
Jeszcze cieplej
Drzwi muszą mieć wewnątrz konstrukcji odpowiednią warstwę izolacji termicznej i akustycznej. Będą zatrzymywały ciepło, jeśli zastosujemy w nich uszczelki z elastomeru termoplastycznego lub syntetycznej gumy w skrzydle drzwi oraz ościeżnicy (ze wszystkich stron). Szczególnie chroniony powinien być obszar w narożnikach i styk z progiem. Również próg musi mieć wkładkę termiczną oraz być uszczelniony nie tylko uszczelkami, ale także taśmą rozprężną.
Dziś standardem staje się stosowanie progów z przegrodą termiczną, które montuje się w kanale w posadzce pod drzwiami. Progi termiczne mają wypełnione powietrzem komory, które zapewniają właściwą izolację powyżej poziomu posadzki. Nie ochronią one jednak przed przenikaniem zimna pod podłogą. Dlatego przestrzeń pod progiem powinna być wypełniona materiałem termoizolacyjnym aż do warstwy betonu znajdującej się poniżej ocieplenia podłogi. W nowo wybudowanym domu ze wstawieniem drzwi zewnętrznych powinniśmy zaczekać do zakończenia mokrych prac budowlanych. Zamontowanie drzwi na tymczasowych podporach może naruszyć konstrukcję ościeżnicy. ■
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.