Duda kontra Trzaskowski. Który ma lepszy pomysł na kryzys?

To nie jest kampania wielkich obietnic. Przynajmniej na razie. Popularna „kiełbasa wyborcza” rozdawana jest przez kandydatów oszczędnie. Dlaczego? Bo czasy mamy wyjątkowo trudne i niepewne. Polacy nie czekają na złotą skrzynię po brzegi wypełnioną szumnymi obietnicami. Oczekują bezpieczeństwa, dobrobytu i spokoju. Wyśmiewanej przez lata „ciepłej wody w kranie”, którą po trzęsieniu ziemi, jakim okazały się epidemia koronawirusa i towarzyszący jej kryzys gospodarczy, teraz zaczęli cenić. Nagle zrozumieliśmy, że to, co już mieliśmy wcale nie było takie złe i wcale nie było tego tak mało. Ale doceniliśmy to dopiero, gdy okoliczności nam to odebrały.

Drugim arcyważnym polem, na którym rozegra się decydująca o prezydenturze bitwa – zapewne między Andrzejem Dudą i Rafałem Trzaskowskim, chociaż dzisiaj przesądzać jeszcze niczego nie można – jest zmiana społeczna. Na sztandarach niesie ją prezydent Warszawy, forsując wizję nowej prezydentury na nowe czasy oraz mówiąc o konieczności odnowy zarówno polityki, jak i polskiego społeczeństwa.

Urzędująca głowa państwa chce z kolei przekonać Polaków, że ostatnie pięć lat było najlepszymi po 1989 roku, a zmiana lokatora Pałacu Prezydenckiego zakończy czasy prosperity.

Trzy filary Trzaskowskiego

Trzaskowski pierwszą partię swoich założeń programowych zaprezentował 9 czerwca w Pabianicach. Nie bez powodu właśnie tam. Platforma Obywatelska, czy też Koalicja Obywatelska, od lat najsłabsza jest właśnie w małych miastach i na wsiach. Odpuszczenie tzw. Polski powiatowej na rzecz Zjednoczonej Prawicy było po 2015 roku jednym z głównych grzechów największej formacji opozycyjnej. Trzaskowski i jego sztab wiedzą, że aby pokonać Dudę, muszą zrobić, co w ich mocy, by odzyskać jak największą część tego właśnie elektoratu.