Warszawska Deklaracja LGBT+ budzi wiele kontrowersji. Co znalazło się w treści dokumentu?

Deklaracja ma charakter uroczystego, politycznego zobowiązania prezydenta wobec warszawskiej społeczności LGBT+. Stanowi obietnicę realizacji (w trakcie kadencji 2018-2023) konkretnych działań przez Urząd Miasta Stołecznego Warszawy. Dokument podpisany przez prezydenta stolicy Rafała Trzaskowskiego jest podzielony na kilka działów: Bezpieczeństwo, Edukacja, Kultura i Sport, Praca, Administracja. Oto dokładne zapisy karty LGBT:

Bezpieczeństwo

• Reaktywacja hostelu interwencyjnego dla osób LGBT+ i stworzenie warunków do jego trwałego funkcjonowania w modelu ekonomii społecznej. Hostel interwencyjny dla osób LGBT+, który istniał w Warszawie, umożliwiał rozwiązywanie nagłych problemów osobistych osób LGBT+ z całej Polski i wspierał je w przygotowaniu się do samodzielnego funkcjonowania po wyjściu z sytuacji kryzysowej. Oprócz bezpiecznego schronienia, hostel oferował możliwość uporządkowania sytuacji prawnej czy socjalnej.
  
  
• Wprowadzenie miejskiego mechanizmu zgłaszania, monitorowania i prowadzenia statystyk zachowań mogących mieć znamiona przestępstwa z nienawiści motywowanych homofobią i transfobią oraz zwiększenie dostępności wsparcia psychologicznego i prawnego dla osób LGBT+ będących ofiarami przestępstw z nienawiści. Miasto stołeczne Warszawa, z uwagi na bezpieczeństwo swoich mieszkańców i mieszkanek LGBT+, powinno wypełnić istniejącą lukę, zbierając dane o skali zjawiska bezpośrednio od mieszkańców i mieszkanek LGBT+ doświadczających przemocy, a jednocześnie oferując pomoc dzięki utworzeniu i odpowiedniemu wypromowaniu w społeczności LGBT+ całodobowej infolinii skierowanej do osób LGBT+ doświadczających przestępstw z nienawiści.
  
  
• Wprowadzenie do stołecznych szkół „latarników” i wzmocnienie działań antyprzemocowych. Uczniowie i uczennice LGBT+ są w szczególny sposób narażeni na przemoc, mowę nienawiści, odrzucenie i dyskryminację. Młode osoby LGBT+ znacznie częściej niż ich rówieśnicy mają myśli samobójcze, zapadają na depresję i zmagają się z niską samooceną. Miasto stołeczne Warszawa powinno stworzyć sieć „latarników” społecznych, czyli nauczycieli i nauczycielek lub pedagogów i pedagożek szkolnych, którzy i które będą monitorować sytuację uczniów LGBT+ w warszawskich szkołach podstawowych i średnich.
  

Edukacja

• Wprowadzenie edukacji antydyskryminacyjnej i seksualnej w każdej szkole, uwzględniającej kwestie tożsamości psychoseksualnej i identyfikacji płciowej, zgodnej ze standardami i wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Edukacja seksualna, w tym kwestie związane z tożsamością płciową, jest bardzo zaniedbanym obszarem w polskiej edukacji. Młodzi Polacy i młode Polki są pozbawieni dostępu do rzetelnej wiedzy w tym obszarze, który jest im odmawiany z przyczyn ideologicznych. Zapewnienie adekwatnej, prowadzonej w angażujący sposób i odpowiadającej na potrzeby młodzieży edukacji antydyskryminacyjnej i seksualnej w stołecznych szkołach, zgodnej ze standardami WHO, będzie jednym z celów Urzędu m.st. Warszawy.
  
  
• Aktywne wspieranie nauczycieli i dyrektorów. Część nauczycielek i nauczycieli może nie angażować się w tematy i inicjatywy dotyczące młodzieży LGBT +, z obawy przed przełożonymi, którzy mogą uznać je za politycznie niepożądane. Miasto stołeczne Warszawa będzie stać po stronie ludzi, którzy przyczyniają się do tworzenia szkoły otwartej i tolerancyjnej.
  
  
• Otwartość na inicjatywy trzeciego sektora. Organizacje pozarządowe i społeczne działające na rzecz społeczności LGBT+ mają dużo dobrych pomysłów, które można przekuć w kampanie społeczne, atrakcyjne wydarzenia i projekty. Dobra współpraca m.st. Warszawy z trzecim sektorem powinna obejmować także ten obszar.
  

Kultura i sport

• Patronat Prezydenta m.st. Warszawy nad Paradą Równości.
  
  
• Stworzenie centrum kulturowo-społecznościowego dla osób LGBT+. Przykłady instytucji takich jak Centrum Wielokulturowe pokazują, że miejsca aktywności i dialogu wpływają pozytywnie na postawy mieszkańców i mieszkanek miasta oraz okolicę, w której się znajdują.
  
  
• Zapewnienie wolności artystycznej w miejskich instytucjach kultury. Wszelkie próby ingerowania w wolność artystyczną czy politycznie umotywowanego cenzurowania sztuki w jakiejkolwiek formie muszą się spotkać ze zdecydowanym sprzeciwem. Cała sfera kultury musi pozostać wolna od homofobii i transfobii.
  
  
• Rozpoznanie potrzeb i wsparcie klubów sportowych skupiających osoby LGBT+. Sport jest dziedziną, w której kwestie orientacji psychoseksualnej i tożsamości płciowej są szczególnie wrażliwe, a osoby LGBT+ często spotyka dyskryminacja albo mowa nienawiści. Miasto stołeczne Warszawa może poprawić ich sytuację, wspierając działalność tych instytucji, które pozwalają im uczestniczyć w sporcie bez dyskryminacji.
  

Praca

• Podpisanie i wdrożenie Karty Różnorodności w Urzędzie i jednostkach m.st. Warszawy. Podejmowanie działań na rzecz przeciwdziałania mobbingowi i dyskryminacji w miejscu pracy, zapewnienia równości w zakresie wynagrodzenia, dostępu do pracy, awansów i szkoleń oraz prowadzenia wśród pracowników promocji i edukacji w zakresie różnorodności pozwoli wyznaczyć wysoki standard pracy w jednostkach podległych miastu.
  
  
• Współpraca z pracodawcami przyjaznymi dla osób LGBT+, w tym w szczególności z tzw. tęczowymi sieciami pracowniczymi i promocja dobrych praktyk. Badania pokazują, że bardzo niewiele osób LGBT+ jest „wyoutowanych” w swoim miejscu pracy. Jednocześnie stosunek pracodawców do pracowników LGBT+ jest bardzo różny: w najbardziej sprzyjających okolicznościach w firmach funkcjonują sieci ich skupiające i skuteczne mechanizmy antydyskryminacyjne, w najgorszych – ujawnienie swojej orientacji seksualnej może doprowadzić nawet do szybkiego zwolnienia. Miasto takie jak Warszawa, pragnące przyciągać talenty z całego świata, musi współpracować z pracodawcami i aktywnie zachęcać ich do tworzenia dobrego klimatu dla osób LGBT+ wewnątrz przedsiębiorstw.
  

Administracja

• Stosowanie klauzul antydyskryminacyjnych w umowach z kontrahentami miasta. Miasto stołeczne Warszawa może być źródłem dobrych praktyk i wpływać na budowanie dobrych praktyk w wielu sektorach gospodarki. Jednym z takich działań będzie stosowanie klauzul antydyskryminacyjnych, których naruszenie będzie mogło skutkować sankcjami.
  
  
• Powołanie pełnomocnika Prezydenta m.st. Warszawy ds. społeczności LGBT+ z odpowiednim umocowaniem w strukturze Urzędu m.st. Warszawy pozwalającym na koordynację działań wdrożeniowych niniejszej deklaracji i innych działań na rzecz społeczności LGBT+. Zmiany w formie rozpisywanych konkursów, wymuszenie większej aktywności uwzględniającej wszystkie formy dyskryminacji i zapewnienie stabilnego i odpowiadającego rzeczywistym warunkom finansowania projektów oraz koordynacja realizacji niniejszej deklaracji, a także podejmowanie innych inicjatyw na rzecz społeczności LGBT+ w ramach kompetencji i potrzeb, będą głównymi działaniami, które zostaną podjęte, by fakt istnienia pełnomocnika lub pełnomocniczki Prezydenta m.st. Warszawy ds. społeczności LGBT+ zaczął przynosić rezultaty.

Pełna treść warszawskiej karty LGBT:

Czytaj też:
Hanna Lis ostro do Kaczyńskiego i Pawłowicz. „Odpieprzcie wy się hipokryci od naszych dzieci”