Do Sejmu co 4 lata wybiera się 460 posłów. Zgodnie z konstytucją czynne prawo wyborcze, czyli prawo wybierania posłów, przysługuje obywatelom polskim, którzy najpóźniej w dniu głosowania kończą 18 lat. Prawo to nie przysługuje jednak osobom, które zostały prawomocnym orzeczeniem sądu ubezwłasnowolnione lub pozbawione praw publicznych lub wyborczych. Bierne prawo wyborcze, czyli prawo bycia wybranym do Sejmu, przysługuje obywatelom polskim, mającym czynne prawo wyborcze, którzy najpóźniej w dniu wyborów kończą 21 lat.
W wyborach do Sejmu obowiązuje proporcjonalna ordynacja wyborcza. Liczbę mandatów poselskich, która przypada na konkretną listę partyjną przydziela się, stosując metodę D’Hondta.
Jak wybierani są senatorowie?
Procedurę wyboru senatorów określają Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. i ustawa z 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy. Senatorowie wybierani są na 4-letnią kadencję, chyba że prezydent lub Sejm w określonych warunkach podejmą decyzję o jej skróceniu.
Senatorowie wybierani są w wyborach powszechnych, bezpośrednich, w wyniku głosowania tajnego. Powszechność wyborów do Senatu ma dwa aspekty. Czynne prawo wyborcze zyskuje każdy obywatel polski, który ukończył 18 lat, bez względu na płeć, przynależność narodową i rasową, wyznanie czy czas zamieszkiwania w Polsce. Bierne prawo wyborcze zaś, czyli prawo zostania wybranym, przysługuje każdemu obywatelowi polskiemu, który ukończył 30 lat i ma czynne prawo wyborcze. Do Senatu wybiera się 100 senatorów w 100 jednomandatowych okręgach. Każdy komitet wyborczy może zgłosić tylko 1 kandydata w danym okręgu, wyborca też oddaje głos na 1 kandydata. Mandat senatora uzyskuje kandydat, który otrzymał największą liczbę głosów (zasada większości).