Wiszący stalowo-żeliwny most w Ozimku oddano do użytku we wrześniu 1872 roku. Wykonany w miejscowej hucie był pierwszą w Europie konstrukcją tego typu. Spinał brzegi rzeki Mała Panew. Na brzegach powstały murowane przyczółki, na nich ustawiono po dwa filary wykonane z ażurowych płyt odlanych z żeliwa. Między filarami rozciągnięto łańcuchowe cięgna zamontowane w gruncie. Łańcuchy składały się z kutych ogniw łączonych dodatkowo sworzniami. Do budowy mostu zużyto 57 ton odlewów żeliwnych i 14 ton stali. Wymiary konstrukcji to 31,5 m długości i 6,6 m szerokości. Nośność przeprawy wyliczona była na 3 tony, ale - jak się okazało dużo później - most wytrzymał pięciokrotnie wyższe obciążenia.
Arcydzieło śląskich architektów i odlewników z Gliwic i Ozimka na początku XIX wieku było rewelacją na światową skalę. Zastosowane tam rozwiązania wykorzystano przy budowie mostu kablowego nad rzeką Argen w rejonie Jeziora Bodeńskiego, a później w konstrukcji słynnego Golden Gate w San Francisco. Konstrukcja w Ozimku przetrwała wielką powódź w 1830 roku, uszkodził ją dopiero sowiecki czołg, który w 1945 roku chciał przejechać po moście przez rzekę. Bojowa maszyna zniszczyła zakotwiczenie jednego z przyczółków mostowych.
Po remoncie most ma być elementem planowanego przez miasto nadrzecznego bulwaru spacerowego. Jest to zabytek klasy zerowej – największa atrakcja Ozimka. Jego wizerunek znajduje się w herbie miasta.
zew, PAP