W 1927 r. zespół fabryczny przejęły Zakłady Graficzne Dom Prasy. Przystosowując dawną fabrykę dywanów do nowych potrzeb Maksymilian Goldberg i Hipolit Rutkowski nadali głównemu budynkowi nowy, modernistyczny wystrój elewacji i wnętrz. Zachowano oryginalną XIX-wieczną konstrukcję żelbetową. Niskie zabudowania od strony ul. Marszałkowskiej przekształcono; gmach główny został podwyższony o jedną kondygnację. Konstrukcję podziemi zmodernizowano, umieszczając w suterenach głównego gmachu magazyny, kotłownie, a na parterze halę drukarską. Na wyższych kondygnacjach znajdowały się przeszkolone sale redakcyjne.
Spółka Dom Prasy działała w latach 1922-39 jako jedno z przedsiębiorstw prasowych 20-lecia międzywojennego. W 1934 roku kontrolę nad spółką objął rząd Rzeczypospolitej Polskiej. Potocznie nazwany "koncernem czerwonej prasy", wydawał i drukował we własnej drukarni cztery dzienniki: "Kurier Czerwony", "Expres Poranny", "Dobry Wieczór - Kurier Czerwony", "Dzień Dobry" oraz cztery tygodniki: "Panorama 7 dni", "Cyrulik Warszawski", "Kino", "Przegląd Sportowy". W latach 1939-1944 Dom Prasy drukował także polskojęzyczną gazetę niemiecką "Nowy Kurier Warszawski".
Podczas II wojny światowej większość wnętrz drukarni spłonęła. W 1945 roku zarządzeniem Ministra Informacji i Propagandy zarządcą państwowym całego majątku przedsiębiorstwa Dom Prasy S.A. została spółka Czytelnik. W odbudowanej drukarni drukowano "Życie Warszawy", "Wieczór" i "Rzeczpospolitą".
W marcu 1951 roku budynek przejęła Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza Prasa. W tym samym roku budynek wzbogacono o nową bryłę, przedłużając pawilon wejściowy wzdłuż ulicy Marszałkowskiej. Tu do roku 1992 r. mieściła się redakcja "Życia Warszawy".pap, ps