Konstanty Wolny zmarł w 1940 r. we Lwowie. Spoczął w grobowcu Jezuitów na tamtejszym Cmentarzu Janowskim. Obecnie nie ma pewności, które ze złożonych tam szczątków należą do niego. Wolą rodziny oraz samorządu woj. śląskiego jest pochowanie marszałka na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach, gdzie spoczywają m.in. dyktator III Powstania Śląskiego Wojciech Korfanty czy pierwszy wojewoda śląski Józef Rymer.
Elementem Roku o wymiarze edukacyjnym ma być m.in. wznowienie komentarza Konstantego Wolnego do Statutu Organicznego Województwa Śląskiego – najważniejszego dokumentu, regulującego status regionu w okresie II RP. Twórca Statutu przybliżał w nim jego założenia i konsekwencje powszechnemu odbiorcy. Reprint mają opatrzyć swoimi uwagami naukowcy z Uniwersytetu Śląskiego - politolodzy i konstytucjonaliści.
Pierwsze wybory do Sejmu Śląskiego odbyły się 24 września 1922 r. Ogłoszono je na mocy Ustawy Konstytucyjnej z 15 lipca 1920 r, zawierającej Statut Organiczny Województwa Śląskiego. Nadawał on województwu szeroką autonomię w wielu dziedzinach życia. Na jego mocy powołano Sejm Śląski, uchwalający własny budżet, który zasilał Skarb Śląski. Tekst Statutu opracowała komisja pod przewodnictwem bliskiego współpracownika Wojciecha Korfantego - adwokata Konstantego Wolnego.
Urodzony 5 kwietnia 1877 r. w Bujakowie Wolny następnie został pierwszym marszałkiem Sejmu Śląskiego. Funkcję tę pełnił przez trzy kolejne kadencje - do 1935 r. Cieszył się wielkim autorytetem w zantagonizowanym wówczas Sejmie Śląskim, który był areną bardzo ostrych konfliktów między obozami Wojciecha Korfantego i wojewody śląskiego Michała Grażyńskiego.
We wrześniu 1939 r. Konstanty Wolny wyjechał do Lwowa, gdzie zmarł w 9 listopada 1940 r. 6 listopada 2004 r. na katowickim cmentarzu przy ul. Francuskiej odsłonięto poświęconą marszałkowi tablicę pamiątkową. Na tym samym cmentarzu spoczywają synowie i córka Wolnego. Wolą rodziny jest, aby spoczęły tam również doczesne szczątki jego samego.
zew, PAP