W porównaniu z dzisiejszymi, wielbłądy sprzed 20 mln lat były niepozorne. Aguascalientia minuta mierzył zaledwie 60 cm wysokości, a Aguascalietia panamaensis - 80 cm wysokości. Nowo odkryte gatunki zamieszkiwały w lasach deszczowych na terenie dzisiejszej Panamy. Ich skamieniałości odkrył Aldo Rincon, student paleontologii kręgowców z Uniwersytetu Florydy w Gainesville.
- Już w laboratorium zacząłem układać wszystko razem i spostrzegłem, że mam niemal kompletną żuchwę – opisuje. Oba gatunki miały długie pyski, trochę jak u krokodyli, prawdopodobnie wyspecjalizowane do znajdowania liści i owoców w gęstych zaroślach.
Około 35-40 mln lat temu wielbłądy licznie występowały w obu Amerykach. Następnie rozdzieliły się na dwie linie. Jedna w Ameryce Południowej wyewoluowała w lamy i ich kuzynów, druga w Azji przekształciła się w dzisiejsze wielbłądy. Wyniki badań opublikowano na łamach "Journal of Vertebrate Paleontology".
eb, pap