Już od godziny 6.30 rano wierni zaczęli gromadzić się na placu przed bazyliką św. Piotra, wzdłuż prowadzącej do Watykanu alei Via della Conciliazione, przy której ustawiono kilka telebimów. Tłum wypełnił także przylegające do alei uliczki.
Watykan rozprowadził 100 tysięcy biletów pozwalających na udział w uroczystości. Rzymska policja w niedzielę rano podała jednak, że liczba uczestników beatyfikacji może przekroczyć 400 tysięcy osób.
W pierwszych rzędach krzeseł, ustawionych dla uczestników uroczystości na placu św. Piotra, zarezerwowano miejsca dla trzech tysięcy bezdomnych, reprezentujących najuboższych, którymi opiekowała się Matka Teresa.
Komentatorzy uroczystości zgodnie przyznają, że jest to największa ceremonia w Watykanie, porównywalna tylko z niektórymi wydarzeniami Wielkiego Jubileuszu 2000 roku. Transmitowało ją 26 stacji telewizyjnych i kilkadziesiąt stacji radiowych z całego świata.
Proces beatyfikacyjny Matki Teresy rozpoczął się za specjalnym zezwoleniem papieża niespełna dwa miesiące po jej śmierci, mimo że prawo kanoniczne wymaga, by od śmierci kandydata do wyniesienia na ołtarze upłynęło co najmniej pięć lat.
Matka Teresa z Kalkuty, imię zakonne Maria Teresa od Dzieciątka Jezus, właściwie Agnes Gonxha (Ganxhe) Bojaxhiu (1910-1997), była zakonnicą (loretanką) pochodzenia albańskiego. Od 1928 roku rozpoczęła działalność misyjną najpierw w Dardżilingu, a następnie - w Kalkucie. W 1948 roku uzyskała od papieża zgodę na opuszczenie zakonu loretańskiego i przyjęła obywatelstwo indyjskie, a następnie założyła zakon Misjonarek Miłości. Całkowicie oddała się działalności charytatywnej na rzecz najuboższych.
Z inicjatywy Matki Teresy powstało 50 domów dla opuszczonych dzieci w Indiach i wielu innych krajach, w 1961 roku zorganizowano ośrodek dla trędowatych w Kalkucie (tzw. Miasto Pokoju), w 1985 roku pierwszy na świecie ośrodek dla chorych na AIDS w Gramvich Viagen (USA).
Matka Teresa zmarła w Kalkucie piątego września 1997 roku.
Matka Teresa otrzymała wiele nagród, m.in.: 1971 roku Pokojową Nagrodę Jana XXIII, 1979 roku Pokojową Nagrodę Nobla, 1980 roku Klejnot Indii. Jej myśli i medytacje zebrano w publikacji "Prosta droga" (1994, wydanie polskie 1996).
sg, pap