Tajemnica życia

Mówi dziś o niej cały świat naukowy. Zespół uczonych z Uniwersytetu w Cambridge, pracujący pod kierunkiem prof. Magdaleny Zernickiej-Goetz, opracował metodę hodowli ludzkich zarodków, która przedłuża im życie poza organizmem matki do 13 dni. Dłuższe życie embrionów w warunkach laboratoryjnych daje naukowcom szansę na zbadanie najbardziej tajemniczego etapu rozwoju ludzkiego życia.

Jaki jest cel utrzymywania przy życiu ludzkich zarodków w środowisku laboratoryjnym?

Bardzo chcieliśmy umożliwić hodowlę zarodków poza ciałem matki na wczesnym etapie rozwoju implantacyjnego, czyli w momencie zagnieżdżania się zarodka w macicy, ponieważ to bardzo ważny okres naszego życia. Zawsze chciałam wiedzieć, co się wtedy dzieje, bo właśnie w tym stadium pojawia się sporo nieprawidłowości. Nasze próby zaczęliśmy od myszy. Na początku człowiek i mysz rozwijają się bardzo podobnie.

Czy w grę wchodziła tylko hodowla?

Poza hodowlą istniały dwie możliwości: w ogóle nie obserwować tego etapu rozwoju zarodków albo zabijać ciężarne myszy i wypreparowywać zarodki, co jednak w momencie, gdy się zagnieżdżają w macicy, jest bardzo skomplikowane.

Na czym polega opracowana najpierw na myszach metoda hodowli zarodków?

Od początku chodziło nam o to, żeby stworzyć podłoże i pożywkę, czyli mieszankę aminokwasów, czynników wzrostu i hormonów, które sprawią, że zarodek będzie się czuł bezpiecznie i nie przestanie się rozwijać. To się udało. W dodatku, ku naszemu zaskoczeniu, metodę wykorzystaną przez nas w hodowli zarodków myszy, praktycznie bez żadnych zmian, udało się zastosować dla ludzkich embrionów. Do czasu naszego odkrycia zarodki przeżywały w laboratorium siedem dni, a my potrafimy je utrzymać przy życiu przez 13 dni.

Dlaczego tych kilka dni ma dla nauki tak wielkie znaczenie?

Jeśli będziemy wiedzieć, co dzieje się w zarodkach w pierwszych dwóch tygodniach rozwoju, jak funkcjonują i w jaki sposób się różnicują, w przyszłości będzie można zapobiec różnym wadom rozwojowym u dzieci.