Starość wściekłego byka

Travis Bickle – taksówkarz z filmu Martina Scorsese z 1976 r. – wciąż rozpala wyobraźnię młodych. Gdy w grudniu Scorsese wchodził do hali łódzkiej Filmówki, na sali siedziało kilku studentów podobnych do  Travisa: wojskowa zielona kurtka, ciemne okulary, fryzura typu mohawk. Łatwo można było wyobrazić sobie tych młodzieńców stojących przed lustrem w akademiku i powtarzających „You talkin’ to me?". Travis, wyalienowany weteran wietnamski, grany przez Roberta de Niro, to postać, która przeszła do historii kina.

Niczym rockowy idol żyje w wyobraźni kolejnych pokoleń. – Pamiętam, kiedy miałem kilkanaście lat i tata pokazał mi „Taksówkarza", mówiąc uroczyście: „Synu, to jest właśnie Robert De Niro” – wspominał Hubert Kułacz, student III roku aktorstwa w  Łodzi. Nie wiadomo, jak młodzi, wychowani na „Taksówkarzu”, „Wściekłym byku” czy „Chłopcach z ferajny”, przyjmą nowe dzieło idola – „Hugo i  jego wynalazek”. To bajka w 3D, magiczna, efektowna i zupełnie pozbawiona tego podejrzanego mafijnego glamouru czy wielkomiejskiego brudu, za który kochamy Scorsese. Reżyser tak tłumaczył powstanie filmu „Hugo” przed warszawskim pokazem (przyjechał do Polski odebrać w Łodzi doktorat honoris causa): – Żona nalegała, żebym wreszcie nakręcił coś dla naszej 12-letniej córki. Przecież nie możemy jej pokazać „Kasyna” czy „Chłopców z ferajny”!