Historia integracji europejskiej to dowód, że duży może więcej, a negocjacje powinny być twardą grą o własne interesy. Co ciekawe, dzisiejszy kształt struktur ponadpaństwowych w Europie jest tak naprawdę efektem blokad podejmowanych przez państwa narodowe, a nie ustępstw.
Blokada konstruktywna
Pierwszym owocem starcia, które nastąpiło jeszcze na etapie dyskusji o kształcie regionalnych struktur ponadpaństwowych w powojennej Europie, kiedy tzw. federaliści (Francja, Belgia i Holandia) walczyli z tzw. pragmatykami (Wielka Brytania) o zakres transferu narodowych kompetencji poza państwowe struktury, jest dzisiejsza Rada Europy. Jej kształt i ograniczone kompetencje wyraźnie wskazują, że jest efektem obaw, a nie zaufania. Do powstania dzisiejszej unijnej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa przyczyniła się natomiast klęska prac nad wspólną polityką obronną państw europejskich, wyrażona odrzuceniem przez Francję w 1954 r. traktatu o europejskiej polityce obronnej.
Pierwszym owocem starcia, które nastąpiło jeszcze na etapie dyskusji o kształcie regionalnych struktur ponadpaństwowych w powojennej Europie, kiedy tzw. federaliści (Francja, Belgia i Holandia) walczyli z tzw. pragmatykami (Wielka Brytania) o zakres transferu narodowych kompetencji poza państwowe struktury, jest dzisiejsza Rada Europy. Jej kształt i ograniczone kompetencje wyraźnie wskazują, że jest efektem obaw, a nie zaufania. Do powstania dzisiejszej unijnej wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa przyczyniła się natomiast klęska prac nad wspólną polityką obronną państw europejskich, wyrażona odrzuceniem przez Francję w 1954 r. traktatu o europejskiej polityce obronnej.
Więcej możesz przeczytać w 25/2007 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.