ESEJ
Katalog przemian
Jadę powolnym pocią giem. Oglą dam mój kraj. Nie widzę mojego kraju” – tak się kończy książka Anny Arno. Książka piękna i wzruszająca. Te trzy krótkie zdania, z którymi autorka zostawia czytelnika, są znaczące, bo streszczają całość: powolny ruch, spojrzenie na to, co za oknem pociągu, co jest jej krajem i co jest krajem zupełnie innym niż ten, który był jej krajem. Jej kraj jest ukryty za nowymi obrazami. Sytuacja jest bowiem taka, że Anna Arno – poetka, autorka m.in. biografii Gałczyńskiego – wróciła po studiach w USA do Polski. I przygląda się jej. A tu wkoło krajobraz po zmianach. Arno konsekwentnie unika odnoszenia się do polityki; ją interesuje to, co widzi, a więc wygląda inaczej niż przed laty, to, co inaczej pachnie, to, jakie zmiany nastąpiły w tym, co słychać, i swoje wrażenia opisuje z poetycką wrażliwością. I najważniejsze: bez zacietrzewienia w stosunku do tego, co jej się nie podoba. Jeśli coś ją drażni, próbuje to zrozumieć i oswoić. O tym jest ta książka na pierwszym planie – o szukaniu pod nową skórą świata jego dawnego kształtu czy może o tworzeniu prywatnego katalogu różnic między „tym krajem” a „moim krajem”. Powtórzę: piękna książka o Polsce. LB
Anna Arno, „Ten kraj”, Wydawnictwo Literackie
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.