Facet o dwóch głowach

Położona na środkowym zachodzie USA Minnesota to rolniczy stan pełen żyznych pól i pełnych silosów. Najważniejszą imprezą roku jest tu letnia wystawa rolnicza, na której można oglądać gigantyczne wieprze i równie potężne krowy. Zwiedzający mogą też zobaczyć wybory Miss Drogi Mlecznej, która ma rozsławiać przemysł mleczarski. Jej podobizna rzeźbiona jest co  roku w maśle. I pewnie ta maślana rzeźba byłaby najsłynniejszym dziełem sztuki pochodzącym z Minnesoty, gdyby nie bracia Ethan i Joel Coenowie.

Mieszkańcy Minnesoty – przede wszystkim potomkowie emigrantów ze  Skandynawii – mają się za miłych, uprzejmych i życzliwych. Tymczasem w  filmie „Fargo" z 1994 r. bracia Coen pokazali krainę pełną ludzi chciwych, pustych, nijakich, a do tego pozbawionych wyobraźni i głupich. „Uprzejmość bohaterów filmu maskuje ich zbiorowe załamanie nerwowe" –  pisał recenzent „The New Yorker”. Główny bohater, Jerry Lundegaard (William H. Macy), to pracownik salonu samochodowego, który zleca porwanie własnej żony, licząc, że okup wpłacony przez jego bogatego teścia trafi z powrotem do niego i pozwoli mu rozkręcić własny interes.

Film pełen jest wydarzeń tak absurdalnych i bohaterów tak ekscentrycznych, że kiedy na koniec jeden z porywaczy jest mielony w  rozdrabniarce drewna, możemy się już tylko śmiać, wiedząc, jak wygląda życie na amerykańskiej prowincji. „Fargo" dostało dwa Oscary: za  scenariusz oraz dla najlepszej aktorki Frances McDormand, na co dzień żony Joela, która zagrała ciężarną policjantkę Marge Gunderson.