Kronikarz niezapowiedzianej śmierci

To, że jestem fotografem, to wyłącznie sprawa przypadku – twierdzi Enrique Metinides. – Dokładnie tak samo – z przypadku – powstała większość moich fotografii – dodaje. I nie jest to przesadna skromność. Nawet jego zeszłoroczna wystawa w Garash Gallery w Meksyku zatytułowana została „W przypadkowym miejscu". 77-letni Metinides jest trochę Nikiforem współczesnej fotografii: zawsze w koszuli i pod krawatem śledziem oraz w pełnej gotowości, by prostym językiem opowiadać o  trudnym meksykańskim dzieciństwie.

Ale już jego kadrom dokumentującym tragedie, napady, rozboje i katastrofy daleko do sztuki naiwnej. Sięgając po język sztuki współczesnej, te prace można by nazwać „projektem"; łączy je zamysł, są konsekwentne i odnoszą się do  konkretnej rzeczywistości – miasta Meksyk. To, nad czym inni myślą latami, Metinides po prostu wziął sobie z ulicy, a owo branie trwało, bagatela, ponad 50 lat. Teraz projektowi artysty stempel wierzytelności przybija festiwal we francuskim Arles, jedna z najbardziej prestiżowych imprez fotograficznych na świecie. Okazuje się, że nawet pracując dla prasy brukowej, można stworzyć arcydzieła.