Biblia czy harlequin?

Oprah Winfrey nazwała tę książkę „biblią nowoczesnej kobiety". Jak doszło do jej napisania? W 2004 r. 35-letnia amerykańska pisarka i  dziennikarka Elizabeth Gilbert, wypalona i zmęczona życiem, ale przede wszystkim małżeństwem (opisuje m.in. myśli samobójcze i długie godziny płaczu na podłodze w łazience), dostaje zaliczkę od wydawnictwa. Ma  napisać książkę podróżniczą. Gilbert robi to po swojemu. Najpierw wyrusza do Włoch w poszukiwaniu przyjemności cielesnych ( jedzenie, słońce, architektura, a przede wszystkim piękni, zadbani mężczyźni). Później jedzie do Indii, aby w aśramie w okolicach Bombaju medytować, powtarzać mantry, a w rezultacie w pewien czwartek „dotknąć absolutu i  zrozumieć działanie wszechświata”. W końcu wyrusza na Bali, by tam odnaleźć równowagę między duchem a ciałem, a to poszukiwanie zakończyć namiętnym seksem na plaży z pewnym Brazylijczykiem o imieniu Felipe, który w końcu zostaje jej kolejnym mężem.

W 2006 r. ukazała się książka „Jedz, módl się, kochaj" (w podtytule „Jak pewna kobieta wybrała się do  Italii, Indii i Indonezji w poszukiwaniu wszystkiego”), która dziś – po  184 tygodniach (!) – wciąż jest numerem jeden listy bestsellerów „The New York Timesa”. Książka sprzedała się na świecie w 9 mln egzemplarzy, przetłumaczona została na 40 języków. W wersji filmowej, która właśnie weszła na ekrany amerykańskich kin (u nas zobaczymy ją w październiku), w postać Elizabeth Gilbert wcieliła się Julia Roberts (jedna z  recenzentek napisała, że trudno uwierzyć, gdy na ekranie szczupła Roberts mówi: „Zaraz zjem całą pizzę”, ale podobno aktorka rzeczywiście na planie przytyła 5 kilo). Brazylijskiego kochanka zagrał Javier Bardem.