Zamiatanie pod dywan

 Władysław Bartoszewski przybył do Berlina, by omówić „zmianę kursu w niemiecko-polskich stosunkach". Gość z Polski stwierdził, że „na szczęście Kaczyńscy nie zdążyli zepsuć wszystkiego, co było do zepsucia". Przekonywał, że ogólnie jest gut, bo nasi inwestują i kupują nieruchomości w RFN. A minister Schäuble zwierzył się, że po otwarciu granic nie grasuje po Niemczech tylu polskich przestępców, ilu się spodziewał. Z rozwoju sytuacji zadowolona jest także Gesine Schwan, niemiecka koordynatorka współpracy naszych krajów. Po ich przemowach było słodko.
Czar prysł, gdy pewien zdesperowany ojciec zgromił dyskutantów, że akceptują zakazy zabraniające mówienia po polsku dzieciom rozwiedzionych niemiecko-polskich par. Prowadzący „dyskusję" odebrał mu głos. Gdy okazało się, że żale chce wylać więcej osób, zakończył imprezę. W peanach o „zmianie kursu" rządu Tuska nie było miejsca na dyskusję o rewindykacyjnych roszczeniach wysiedleńców, żądaniach włączenia Eriki Steinbach do grona nadzorców projektu upamiętnienia exodusu Niemców, niemiecko-rosyjskiej gazowej okrężnicy na dnie Bałtyku czy odmiennym stosunku do rozszerzania NATO. Podobne berlińskiemu spektakle adoracji nie ocieplą klimatu między Warszawą a Berlinem.