Kocie życie
Kot to piękny diabeł” – pisał Charles Bukowski. Bukowski, wiadomo, „ćma barowa”, seks, alkohol, pety, obsesje, wulgaryzmy. Ale że koty? Tymczasem w wydanym kilka lat temu tomie (tomiku) „O kotach”, sumującym teksty rozproszone pisarza, jawi się on jako okrutny, ale jednak subtelny liryk. Bohaterowie jego wierszy: Gościu van Gogh bez jednego ucha albo Manx bez ogona, tworzą galerię najpiękniej literacko utrwalonych kotów.
Najpiękniej, bo inaczej. Bez sentymentalnej otoczki, miauczenia, zagłaskiwania zwierzęcia i czytelnika na śmierć. „Do największych kocich zalet należy to, / że kiedy jest ci źle, bardzo źle, / wystarczy spojrzeć na kota wyluzowanego / jak to kot”. Podobnie jest w spektaklu w reżyserii Tomasza Cyza w Teatrze im. Słowackiego. Koty są wyluzowane, bo koty to ludzie.
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.