***
Najnowsza książka warszawskiego historyka idei Dariusza Gawina "Polska, wieczny romans" nosi podtytuł "O związkach literatury i polityki w XX wieku". Opowiadając m.in. o Prusie, Sienkiewiczu, Reymoncie czy Żeromskim, autor sięga głęboko w wiek poprzedni, ale jego praca nie ma charakteru historycznej analizy. Gawin pokazuje, że historia jest żywa, kształtuje nas, a spór na jej temat jest debatą o sprawach dla nas dziś zasadniczych. "Polska, wieczny romans" to opowieść o tym, jak nasze myślenie zostało ukształtowane przez wojnę kulturową sprzed stu lat i jak próbując stawić czoło wyzwaniom współczesności, powtarzamy owe debaty. Wnikliwie analizując historię idei fundujących nasze myślenie, Gawin dowodzi, jak wiele sądów, które zostały utrwalone w świadomości pokoleń polskiej inteligencji, to wyłącznie ideologicznie motywowane stereotypy. Przykładem jest wyobrażenie Sienkiewicza jako piewcy "Polski zdziecinniałej", które w świadomości powszechnej udało się utrwalić Brzozowskiemu. W dwóch najlepszych w książce esejach Gawin pokazuje, jak Sienkiewiczowska wizja przerasta marksistowskie schematy autora "Płomieni" i pozostaje aktualna - w przeciwieństwie do koncepcji jego antagonisty.
Gawin odsłania schematy funkcjonujące w polskim myśleniu o kulturze, które nabrały obowiązującej mocy w czasach PRL, i podejmuje z nimi zasadniczą polemikę. Nie ukrywa, że w ten sposób podkreśla wartość klasycznej polskiej kultury, która potrafi się stać przewodnikiem po labiryntach naszej współczesności.
Bronisław Wildstein
Dariusz Gawin "Polska, wieczny romans. O związkach literatury i polityki w XX wieku", wydawnictwo Dante 2005
Najnowsza książka warszawskiego historyka idei Dariusza Gawina "Polska, wieczny romans" nosi podtytuł "O związkach literatury i polityki w XX wieku". Opowiadając m.in. o Prusie, Sienkiewiczu, Reymoncie czy Żeromskim, autor sięga głęboko w wiek poprzedni, ale jego praca nie ma charakteru historycznej analizy. Gawin pokazuje, że historia jest żywa, kształtuje nas, a spór na jej temat jest debatą o sprawach dla nas dziś zasadniczych. "Polska, wieczny romans" to opowieść o tym, jak nasze myślenie zostało ukształtowane przez wojnę kulturową sprzed stu lat i jak próbując stawić czoło wyzwaniom współczesności, powtarzamy owe debaty. Wnikliwie analizując historię idei fundujących nasze myślenie, Gawin dowodzi, jak wiele sądów, które zostały utrwalone w świadomości pokoleń polskiej inteligencji, to wyłącznie ideologicznie motywowane stereotypy. Przykładem jest wyobrażenie Sienkiewicza jako piewcy "Polski zdziecinniałej", które w świadomości powszechnej udało się utrwalić Brzozowskiemu. W dwóch najlepszych w książce esejach Gawin pokazuje, jak Sienkiewiczowska wizja przerasta marksistowskie schematy autora "Płomieni" i pozostaje aktualna - w przeciwieństwie do koncepcji jego antagonisty.
Gawin odsłania schematy funkcjonujące w polskim myśleniu o kulturze, które nabrały obowiązującej mocy w czasach PRL, i podejmuje z nimi zasadniczą polemikę. Nie ukrywa, że w ten sposób podkreśla wartość klasycznej polskiej kultury, która potrafi się stać przewodnikiem po labiryntach naszej współczesności.
Bronisław Wildstein
Dariusz Gawin "Polska, wieczny romans. O związkach literatury i polityki w XX wieku", wydawnictwo Dante 2005
Więcej możesz przeczytać w 45/2005 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.
