W dobie gdy poparcie dla lewicy spada szybciej niż stringi tancerek erotycznych, fotel szefa SLD jest tak samo atrakcyjny jak fotel dentystyczny
Od niepamiętnych czasów porządne matki uczyły swe zadbane dzieci, aby ustępować miejsca starszym. Ustępować miejsca należało w tramwaju, autobusie czy beczkowozie. Ustępowanie miejsca to nie jest prosta sprawa, o czym wie nie tylko Leszek Miller. Premier ma tę zdolność, że siedzi w wielu miejscach naraz i z jednego zapowiedział, że ustąpi. Uroczyście ogłoszono, że na dwa dni przed świętem kobiet Leszek Uśmieszek ustąpi z funkcji szefa SLD.
Zasady savoir-vivre'u nakazują zawsze ustępować miejsca kobiecie, ale bywają kobiety oburzone, że traktuje się je jak niedołężne staruszki. Jolanta Banach nie wygląda jeszcze na staruszkę, ale gdy zostanie szefową partii, wszystko może się zdarzyć. Zdaniem kardiologów, w trosce o własne zdrowie Jola powinna olać ogrzany przez Millera fotel. W dobie gdy poparcie dla lewicy spada szybciej niż stringi tancerek erotycznych, fotel szefa partii jest tak samo atrakcyjny jak fotel dentystyczny w państwowej przychodni lekarskiej w Kotomierzu. Jola Banach to ambitna blondynka, w dodatku z Gdańska, więc propozycja zajęcia ustąpionego miejsca pewnie ją kręci.
Kręcą się zawsze osoby, które szykują swe pośladki do ustąpienia miejsca. Nim tyłek oderwie się od płaskiej powierzchni fotela, zwykle nawiąże intymny kontakt z tapicerką poprzez delikatne potarcia. Zadek czyni to mimowolnie, by później stojąc, czuć błogie ciepło i miękkość, którą na długo zachowują w pamięci receptory tkanki tłuszczowej siedziska. Ustąpienia (szczególnie w polityce) bywają męczące. W takich wypadkach proces kręcenia się ulega przedłużeniu. Zbyt długie kręcenie może przynieść efekty, czego przykładem szykująca się klapa procesu Wieczerzaka.
Jak rozpoznać osobę starszą, godną ustąpienia miejsca? Dla dziecka emerytem jest każdy po trzydziestce. Feministki nienawidzą, gdy ktoś ustępuje im miejsca, bo odczytują to jako kpinę i podryw. Wiele osób, chcąc mieć ten problem z głowy, stara się nie zajmować miejsca. Od pewnego czasu udaje się to wielu naszym sportowcom, którzy nie zajmują żadnego godnego miejsca na zawodach. W polityce - inaczej niż w tramwaju - zwykle ustępuje się miejsca młodszym. Niestety, nikt ze starszych nie nauczył, jak ustępować miejsca młodym, i dlatego zwykle ustępuje się miejsca cwanym albo niebezpiecznym. Ustępować można nie tylko z miejsca, ale też ze stanowiska. Na forum europejskim Polska z wielu swoich stanowisk nie chciała ustąpić. Zdarzają się sytuacje, gdy ustępowanie pociąga za sobą wiele ustępów. Wiele lat temu rząd Hanny Suchockiej został obalony jednym głosem z powodu braku posła na sali, który taktycznie zamknął się w toalecie. W opinii politologów było to klasyczne obalenie przez ustępowanie.
Ustąpienie - jak sama nazwa wskazuje - pochodzi od stąpania. Stąpanie to raczej delikatne i ciche stawianie kroków. Samo ustąpienie bywa czasem nazywane rozważnym krokiem, ale na ogół nie ma nic wspólnego z ciszą. Przeważnie jeśli ktoś ustępuje, to robi to z wielkim hukiem, przymuszony przez okoliczności. Osoba, która ustąpiła z wielkim hukiem, ma później zwykle do czynienia z odpowiednimi ustępami kodeksu karnego.
Na topie jest teraz ustąpienie przez ujawnienie. Zwykle prokuratura ujawnia jakieś papiery i po tym ujawnieniu ktoś ustępuje. Wielu ustępujących naśladuje komputery i się zawiesza (jak na przykład gdański baron SLD Jerzy Jędykiewicz). Ustąpienie może się kończyć upadkiem, ale nie musi. Efektem masowych ustąpień jest stopniowe stępienie wrażliwości społecznej. Po prostu na nikim ustąpienia nie robią już wrażenia, gdyż są tak samo liczne jak trupy w filmach Tarantino. Co innego ustąpienia poetyckie. W twórczości wielu poetów znajdujemy piękne ustępy. Najsłynniejsze liryczne ustępy to znane wszystkim z lektur szkolnych "Ustępy akermańskie" wieszcza Adama "40 i 4" Mickiewicza. Ustępy poetyckie czytane na forum publicznym zwane są ustępami publicznymi. W wielu miastach stan techniczny ustępów publicznych pozostawia wiele do życzenia.
Osoba nieustępliwa to osoba rzadko korzystająca z toalety. Ustępowanie miejsca robi się coraz bardziej modne, bo w dobie kryzysu ludzie wiedzą, że nie ma co brać kursu na wstrzymanie. W minionym tygodniu miejsc swych ustąpili Miller (w partii) i prezes Kwiatkowski (w telewizji). Nikt dziś nie ustępuje miejsca z grzeczności. Jedyni, którzy bardzo chętnie ustąpiliby swych miejsc kolegom z partii, to politycy, którzy są już po wyrokach. Sztuką jest tak ustąpić, by móc dalej trąbić.
Zasady savoir-vivre'u nakazują zawsze ustępować miejsca kobiecie, ale bywają kobiety oburzone, że traktuje się je jak niedołężne staruszki. Jolanta Banach nie wygląda jeszcze na staruszkę, ale gdy zostanie szefową partii, wszystko może się zdarzyć. Zdaniem kardiologów, w trosce o własne zdrowie Jola powinna olać ogrzany przez Millera fotel. W dobie gdy poparcie dla lewicy spada szybciej niż stringi tancerek erotycznych, fotel szefa partii jest tak samo atrakcyjny jak fotel dentystyczny w państwowej przychodni lekarskiej w Kotomierzu. Jola Banach to ambitna blondynka, w dodatku z Gdańska, więc propozycja zajęcia ustąpionego miejsca pewnie ją kręci.
Kręcą się zawsze osoby, które szykują swe pośladki do ustąpienia miejsca. Nim tyłek oderwie się od płaskiej powierzchni fotela, zwykle nawiąże intymny kontakt z tapicerką poprzez delikatne potarcia. Zadek czyni to mimowolnie, by później stojąc, czuć błogie ciepło i miękkość, którą na długo zachowują w pamięci receptory tkanki tłuszczowej siedziska. Ustąpienia (szczególnie w polityce) bywają męczące. W takich wypadkach proces kręcenia się ulega przedłużeniu. Zbyt długie kręcenie może przynieść efekty, czego przykładem szykująca się klapa procesu Wieczerzaka.
Jak rozpoznać osobę starszą, godną ustąpienia miejsca? Dla dziecka emerytem jest każdy po trzydziestce. Feministki nienawidzą, gdy ktoś ustępuje im miejsca, bo odczytują to jako kpinę i podryw. Wiele osób, chcąc mieć ten problem z głowy, stara się nie zajmować miejsca. Od pewnego czasu udaje się to wielu naszym sportowcom, którzy nie zajmują żadnego godnego miejsca na zawodach. W polityce - inaczej niż w tramwaju - zwykle ustępuje się miejsca młodszym. Niestety, nikt ze starszych nie nauczył, jak ustępować miejsca młodym, i dlatego zwykle ustępuje się miejsca cwanym albo niebezpiecznym. Ustępować można nie tylko z miejsca, ale też ze stanowiska. Na forum europejskim Polska z wielu swoich stanowisk nie chciała ustąpić. Zdarzają się sytuacje, gdy ustępowanie pociąga za sobą wiele ustępów. Wiele lat temu rząd Hanny Suchockiej został obalony jednym głosem z powodu braku posła na sali, który taktycznie zamknął się w toalecie. W opinii politologów było to klasyczne obalenie przez ustępowanie.
Ustąpienie - jak sama nazwa wskazuje - pochodzi od stąpania. Stąpanie to raczej delikatne i ciche stawianie kroków. Samo ustąpienie bywa czasem nazywane rozważnym krokiem, ale na ogół nie ma nic wspólnego z ciszą. Przeważnie jeśli ktoś ustępuje, to robi to z wielkim hukiem, przymuszony przez okoliczności. Osoba, która ustąpiła z wielkim hukiem, ma później zwykle do czynienia z odpowiednimi ustępami kodeksu karnego.
Na topie jest teraz ustąpienie przez ujawnienie. Zwykle prokuratura ujawnia jakieś papiery i po tym ujawnieniu ktoś ustępuje. Wielu ustępujących naśladuje komputery i się zawiesza (jak na przykład gdański baron SLD Jerzy Jędykiewicz). Ustąpienie może się kończyć upadkiem, ale nie musi. Efektem masowych ustąpień jest stopniowe stępienie wrażliwości społecznej. Po prostu na nikim ustąpienia nie robią już wrażenia, gdyż są tak samo liczne jak trupy w filmach Tarantino. Co innego ustąpienia poetyckie. W twórczości wielu poetów znajdujemy piękne ustępy. Najsłynniejsze liryczne ustępy to znane wszystkim z lektur szkolnych "Ustępy akermańskie" wieszcza Adama "40 i 4" Mickiewicza. Ustępy poetyckie czytane na forum publicznym zwane są ustępami publicznymi. W wielu miastach stan techniczny ustępów publicznych pozostawia wiele do życzenia.
Osoba nieustępliwa to osoba rzadko korzystająca z toalety. Ustępowanie miejsca robi się coraz bardziej modne, bo w dobie kryzysu ludzie wiedzą, że nie ma co brać kursu na wstrzymanie. W minionym tygodniu miejsc swych ustąpili Miller (w partii) i prezes Kwiatkowski (w telewizji). Nikt dziś nie ustępuje miejsca z grzeczności. Jedyni, którzy bardzo chętnie ustąpiliby swych miejsc kolegom z partii, to politycy, którzy są już po wyrokach. Sztuką jest tak ustąpić, by móc dalej trąbić.
Więcej możesz przeczytać w 9/2004 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.
