Panaceum

Od jakiegoś czasu nasze władze, nie mogąc sobie poradzić z uzdrowieniem sytuacji w Polsce, próbują uzdrowić sytuację na Ukrainie. Przypomina to typową przypadłość psychologów, którym nie układa się w domu, więc zostają psychologami rodzinnymi i doradzają innym. Nawet okrągły stół chcieliśmy sąsiadom pożyczyć, ale był za duży i postanowiono go nie ruszać, tylko zaprosić wysokie zwalczające się strony do Warszawy, zwłaszcza że i do Magdalenki stąd bliżej. Jednak Ukraińcy, ludzie oczytani, znający polską poezję, wiedzą, że "są w ojczyźnie rachunki krzywd, obca dłoń ich też nie przekreśli", i wcale się do tego okrągłego stołu pod auspicjami tak nie garną, często wręcz odbierając oferowaną bratnią pomoc jako "bratnią pomoc". Zresztą najważniejszego doświadczenia rocznych panamillerowych rządów i tak nie da się przeszczepić na sąsiedni grunt, bo tam nie rządził gabinet Jerzego Buzka i nie można go obciążyć odpowiedzialnością za wszystkie własne niepowodzenia. Chyba żeby ogłosić prezydenta Kuczmę Buzkiem i Balcerowiczem w jednej osobie. Wtedy - po pierwsze - jest wszystkiemu winien, a po drugie - musi odejść.
Swoją drogą ciekawe, jak długo jeszcze rząd SLD-UP-PSL zdoła eksploatować byłego premiera. Podobno bukmacherzy przyjmują już zakłady. Największy zysk da obstawienie odpowiedzi, że w ostatnim dniu urzędowania ustępujący Leszek Miller oświadczy, że wszystkiemu winien jest Jerzy Buzek.
I odsłoni jego pomnik, bo przecież tyle mu zawdzięcza, a mężczyznę poznaje się po tym, jak kończy.
Mimo wszystko wypada życzyć obecnej ekipie, żeby dla następnej nie stała się tym, czym dla niej poprzednia, czyli chłopcem do bicia, który już nie może się bronić. A jeśli nawet ta następna okaże się bardziej elegancka, to żeby któryś kolejny przewodniczący Unii Europejskiej nie tłumaczył się na okrągło w swoich przemówieniach: "Katastrofalny stan europejskiej gospodarki i finansów, do którego doprowadziło przyjęcie Polski rządzonej przez ekipę..."